نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• نفیسه باقریان جبلی
• محمد رحیمی
• فرحناز مهرافزا
• فاطمه خانویردی

دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران.

چکیده

هدف: با شیوع کووید19، محدودیتهایی برای افراد در مشاغل مختلف بوجود آمد. از جمله معلمان که برای تدریس درفضای مجازی، مجبور به استفادۀ طولانی مدت از تلفن همراه شدند که موجب افزایش دردهای اسکلتی- عضلانی و ناهنجاری های وضعیتی،  به ویژه سندروم متقاطع فوقانی شد. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین اختلات اسکلتی- عضلانی و سندروم متقاطع فوقانی با مدت زمان آموزش مجازی معلمان و شاخص تودۀ بدنی در پاندمی کووید 19 است .
روش بررسی: در این مطالعه 40 نفر از دبیران زن با آموزش در فضای مجازی به صورت داوطلبانه انتخاب و ارزیابی شدند. بعد از ثبت مدت زمان استفاده از ابزارهای آموزش از جمله تلفن همراه و لپتاپ، برای تعیین میزان شیوع اختلالات اسکلتی_عضلانی از پرسشنامه نوردیک استفاده شد. زاویه های سر به جلو و شانه گرد با فوتوگرافی و زاویه کایفوز با خط کش منعطف اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل داده ها در نرمافزار SPSS نسخۀ 27 در سطح معناداری 05 / P≥0 استفاده شد .

یافته ها: نتایج نشان داد که بین ناهنجاری کایفوز با مدت زمان استفاده از تلفن همراه ارتباط معناداری وجود دارد ( 600/r=0 ). بین مدت زمان استفاده از رسانه های اجتماعی با ناهنجاری سر به جلو رابطۀ معناداری یافت شد ( 429/r=0 ) بین مدت زمان استفاده از تلفن همراه با شانۀ گرد رابطۀ مثبت معناداری دیده شد ( 339 /r=0 ) علاوه براین بین مدت زمان استفاده از رسانه های اجتماعی با درد و اختلال در نواحی گردن ( 592/r=0 )،  شانه ( 388/r=0 )، کمر ( 568/r=0 ) و فوقانی پشت ( 691/r=0 ) ، و مچ دست ( 158/r=0 ) رابطۀ مثبت معنادار یافت شد. اما بین کایفوزیس و سر به جلو و شانۀ گرد و اختلالات اسکلتی- عضلانی با BMI ارتباط معناداری پیدا نشد.

نتیجه گیری: آموزش مجازی، موجب اختلات اسکلتی- عضلانی و ناهنجاری های وضعیتی می شود، به طوریکه افزایش مدت زمان استفاده از فضای مجازی، با افزایش ناهنجاریها و درد همراه است.

کلیدواژه‌ها

• سندرم متقاطع فوقانی
• اینترنت
• آموزش برخط
• اختلالات اسکلتی- عضلانی
• قرنطینه
• کرونا